Krzysztof Grzywocz - Na początku był sens

Niniejsza księga pamiątkowa zawiera sześć z siedmiu konferencji prowadzonych przez ks. Krzysztofa w ramach weekendowych sesji w Centrum Formacji Duchowej w Krakowie. „W duchu i przyjaźni" jest właśnie szóstą dotąd niepublikowaną konferencją. Poza artykułami i wywiadami są to jedyne całościowe publikacje ks. Krzysztofa Grzywocza, jakie się ukazały. Chcemy tą księgą zachęcić do ponownego przeżycia spotkań z ks. Krzysztofem. Otwierać ją i czytać, jakbyśmy siadali z nim do stołu, przy którym chce się być razem i od którego nie chce się odchodzić. Pobyć ze sobą i „smakować” spotkanie przyjaciół. Jeszcze raz spotkać się z nim w naszym krakowskim domu, w którym wspólnie przeżyliśmy twórcze i piękne dni. Niech raz jeszcze opowie nam o tym, co w swoim życiu uważał za święte i bezcenne. Niech się razem z nami zamyśli, niech postawi ważne pytania, zawiesi głos, spojrzy swoim bystrym wzrokiem i pomoże znowu uwierzyć, że odpowiedzi są w nas. Niech tryśnie swoim inteligentnym humorem, niech z subtelną ironią zacytuje kilka stereotypów i sloganów pretendujących do wyjaśniania wszystkiego na temat Boga i człowieka; niech nam powie, jak dbać o siebie, jak słuchać siebie samego z miłością, jak słuchać Boga na modlitwie i drugiego człowieka w zwykłych spotkaniach.

ks. Krzysztof Grzywocz kapłan diecezji opolskiej, kierownik duchowy, psychoterapeuta, rekolekcjonista, wykładowca teologii duchowości. Komplet płyt MP3 zawiera nagrania siedmiu sesji weekendowych wygłoszonych przez ks. Krzysztofa Grzywocza w CFD w Krakowie, w ramach Szkoły Kierownictwa Duchowego, w latach 2000-2014. Ks. Krzysztof głosząc konferencje, spotykał się z bliska z słuchającymi. Tak jakby rozmawiał z każdym z osobna – nawet gdy w auli było dwieście osób. Jakby siedział z uczestnikami sesji przy jednym stole, wsłuchiwał się w ich historie, starał się ich rozumieć, współodczuwał, współ­przeżywał. Dzielił się treściami, które w nim wcześniej dojrzały, które przemodlił i przedys­kutował. Modlitwa i spotkania z ludźmi były dla niego istotą życia. W spotkaniach najważniejsze było słuchanie, „gdzie go nie ma – mówił – gdzie brakuje słuchania, człowiek czuje się obco”. Jego konferencje rodziły się ze słuchania, relacji i spotkań. Powtarzał: „ostatecznym celem relacji nie jest zrozumienie, lecz samo spotkanie”. Czas całości: ponad 40 godzin.